Hedwig Smulders

beeldend kunstenaar

Ik ben beeldhouwer in steen, brons en hout en ik ben ook tekenaar.

In mijn werk wil ik de kwetsbaarheid en de kracht van de vrouw en de natuur uitdrukken.

De kwetsbaarheid van de vrouw komt tot uiting in de fragiele, dan weer ronde vormen in mijn werk, dat ook kracht uitstraalt vanwege de harde steen waaruit het geschapen is. De golvende vormen en de soms schijnbare transparantie in mijn werken wekken de sugestie van kwetsbaarheid, maar ook is er de kracht van het massieve.

De kracht van de vrouw vanwege haar unieke bijdrage in de wereld. De kracht van de natuur om de schoonheid, ispiratie en emotionele resonantie die zij ons geeft.

 

Naar aanleiding van de expositie Open Ateliers Den Haag, 4 & 5 oktober 2025 schrijft René Molhoek – filosoof:

Het is een interessante en mooie expositie van Hedwig Smulders (sculpturen) en Jessica Hooghiemstra (fotografie).  Twee ambachtelijk werkende kunstenaars wiens werken verrassend resoneren.

In de bewegingen van de beelden van Hedwig Smulders komt de landschappelijkheid van de foto’s van Jessica Hooghiemstra terug. Figuren lijken door gezamelijke ruimtes te gaan en over elkaar heen te vliegen. Dat geeft soms een gevoel van vrijheid en vaak ook een gevoel van urgentie. Beide effecten en de gevoelens worden bereikt door een grote beheersing van het materiaal, in vorm, lijn en kleur (of juist het ontbreken ervan) en in golvende transparanties en verrassende openingen.

Het resoneren versterkt een contrast binnen de werken die de figuren kracht geeft, een kracht die door hun houdingen versterkt wordt. Die kracht is aanwezig in een zachtheid die door beide kunstenaars nadrukkelijk aan vrouw- zijn gekoppeld wordt. De werken zijn sterk, duidelijk aanwezig, en laten toch ook toe zich met hen te verbinden – steeds opniew om dan weer andere kanten te ontdekken.

In details van de werken licht het materiële op. De gladheid van de beelden wordt afgewisseld met een ruw, bijna onbewerkt of gebutst oppervlak, sommige beelden zijn bijna ondragelijk transparant. De foto’s geven in een prachtige beheersing van kleur en contrast een bijna tastbare stofuitdrukking door, ook in de portretten. Ze werken als inkijk op een samengaan  van natuur en mens, beelden en foto’s versterken elkaar daarin en ze oriënteren onze blik op een bewegen en een weidsheid die verder reikt dan de getoonde werken.